Znakowanie i trasowanie metalu plazmą
Producenci rutynowo znaczą metalowe elementy, aby wskazywać linie gięcia lub nacinania oraz nanosić na części takie szczegółowe dane techniczne, jak numery części i kody kreskowe. Zwykle jest to ręczny proces polegający na wybijaniu oznaczeń metodą punktową, proszkową lub tuszem, kredą steatytową, za pomocą ręcznego grawerowania lub jako jeden z etapów pracy na zmechanizowanym stole cięcia plazmowego lub paliwowo-tlenowego.
Omówienie
Decyzja o znakowaniu plazmą — znakowanie plazmą za pomocą palnika ręcznego lub zmechanizowanego stołu cięcia zapewnia przewagę, ponieważ oznaczenia naniesione plazmą są bardziej trwałe niż w przypadku kredy steatytowej czy tuszu. Ponadto, precyzyjny charakter znakowania w przypadku korzystania z urządzeń CNC sprawia, że oznaczenia są dokładniejsze i bardziej czytelne. Z kolei ich głębokość można dokładnie kontrolować, decydując, czy po nałożeniu powłoki na element oznaczenia mają pozostawać widoczne.
Znakowanie plazmowe może być z powodzeniem stosowane na elementach mokrych lub zatłuszczonych. Eliminuje problemy z zatykaniem się dysz oraz wilgocią występujące podczas znakowania metodą proszkową. Ponadto jest bezpieczniejsze, szybsze i bardziej precyzyjne niż znakowanie tuszem czy za pomocą młotków i punktaków. Wszechstronność przenośnego systemu plazmowego Powermax45® XP sprawia, że jest to idealne narzędzie zarówno do ręcznego, jak i zmechanizowanego znakowania metalu, oraz do wykonywania tymczasowych lub trwałych oznaczeń na powierzchniach ze stali miękkiej, nierdzewnej lub aluminium.
Gdy w pełni zmechanizowane systemy, takie jak HPR® lub XPR™, są wyposażone zarówno w głowicę tnącą, jak i osprzęt do znakowania, proces cięcia można połączyć ze znakowaniem w ramach jednego przebiegu w celu zwiększenia produktywności.
Typowe zastosowania znakowania:
-
Wskazanie linii cięcia lub spawania poprzez nacinanie
-
Nanoszenie numerów identyfikacyjnych na produkt lub część
-
Nanoszenie punktów odniesienia dla systemów zrobotyzowanych
-
Wykonywanie wgłębień umożliwiających wiercenie otworów